Δεκεμβριανές δεύτερες σκέψεις. Δευτεριάτικα.

"Δηλαδή οι μπριγάδες (πείτε τες εκατονταρχίες των ογδόντα νοματαίων η μία, συν ο κεντυρίων) που κατέφθασαν με «αεροπλάνα και βαπόρια» στην Αθήνα για να «καλύψουν» τον Δεκέμβρη

είναι κάτι σαν τις Διεθνείς Ταξιαρχίες, που έσπευδαν τη δεκαετία του '30 στο πλευρό της δημοκρατικής Ισπανίας;

Εχουμε μπροστά μας, νομίζω, ένα καλό παράδειγμα του εκφυλισμού που μπορεί να προκαλέσει σε ένα εξέχον φαινόμενο η α-πολιτική και η αριστερίστικη προσέγγιση, αν αφεθεί να κυριαρχήσει και να το διαχειριστεί.

Ο Δεκέμβρης του 2008 σημαδεύτηκε από μία εξέγερση της νεολαίας με αφορμή τη στυγερή δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Και ήταν εξέγερση, διότι οι νέοι που κατέβηκαν τότε στους δρόμους έθεσαν επί τάπητος τα προβλήματά τους - σχετικά με το παρόν και το μέλλον τους στο πλαίσιο μιας χώρας σε αιχμαλωσία και παρακμή.

Οπως σε κάθε εξέγερση, διάφοροι βαλτοί ή άλλοι που βλέπουν τα πράγματα αλλιώς προσπάθησαν να περάσουν το δικό τους μηδενιστικό μήνυμα (που εδράζεται όχι στο ταξικό μίσος που σημαίνει αγάπη για τον άνθρωπο, αλλά στο ηθικό μίσος που σημαίνει υπέρβαση του καλού και του κακού,

ανάλογη της φασιστικής «λογικής») - αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Τέλος, άθλιο παράλληλο αυτής της εξέγερσης ήταν η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ, όταν κατηγόρησε ότι «χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων» το μέρος εκείνο της Αριστεράς (αλλά και της κοινωνίας) που προσπαθούσε να ακούσει τους νέους, να καταλάβει τι συμβαίνει και να συμπαρασταθεί (ακόμη και με διαφωνίες) στον αγώνα τους. Διότι και αγώνας και αγωνία υπήρξαν. Και εύστοχες πολιτικές παρεμβάσεις και άστοχες.

Αφησε ο Δεκέμβρης του 2008 παρακαταθήκες;

Αφησε! Οι αιτίες που οδήγησαν στην εξέγερση έχουν επιδεινωθεί. Τίποτα στο μεσολαβήσαν διάστημα δεν έγινε καλύτερο για τους νέους (κι όλους μας, πλην γκόλντεν μπόυς). Συνεπώς

ο Δεκέμβρης θα επανεμφανισθεί με την ίδια ή σχετική μορφή, όταν το επιβάλλει η ανάγκη

κι όχι η δοτή πνοή (όπως συμβαίνει τώρα) -η δοτή πνοή παράγει ζόμπι κι όχι εξεγέρσεις.

Η επετειακή επιστράτευση (αυτή είναι η λέξη) χωρίς πολιτική στρατηγική (αντιθέτως με μπάχαλους και βαλτούς) κάνει για άλλη μια φορά την επανάληψη της Ιστορίας φάρσα -ένα αριστερίστικο τσίρκο

που κλείνει τον πολύ από τον κόσμο που θα έθελγε ο Δεκέμβρης στο σπίτι του. Ομως οι εξεγέρσεις δεν ακυρώνονται, αποτελούν ύλη για τις επόμενες, όταν τις προκρίνει ο λαός και οι πολιτικές δυνάμεις που τού τις προτείνουν κι όχι όταν πατάνε το κουμπί οι τεχνικοί της εξουσίας (όποιοι κι αν είναι αυτοί, «αντιεξουσιαστές» ή «προστάτες» του πολίτη). "
Στάθης Σ. στην "Ε", 7/6/2009.

Εκ του κατάπτυστου αντιγραφέως: Ουδεν Σχόλιον

buzz it!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΜΑΥΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ © 2008. Chaotic Soul :: Converted by Randomness